En la vida muchas cosas surgen de repente, imprevisiblemente, como la erupción de un volcán dormido. Así comenzó la idea de este diario-blog, nacido al calor de un hecho tan circunstancial como fue el que dos familias vizcaínas que no nos conocíamos entre sí decidiéramos implicarnos en la ONG Tierra de Hombres y, más en concreto, en su programa de Atenciones Médicas Especializadas (AME) por el que niños y niñas de distintos países africanos con graves problemas de salud son trasladados a Europa para recibir asistencia médica. Dos familias que, gracias a esta decisión, mantenemos un nexo en común: El Hadji, un niño senegalés de diez años que ha cambiado algunas de nuestras rutinas. Familia de acogida una (Ermua), y de apoyo la otra (Bilbao), las dos estamos viviendo una experiencia que queremos compartir con quien sienta los valores de la solidaridad con los más desprotegidos. Estas líneas no pretenden servir de ejemplo de nada. Son sólo un pequeño testimonio colectivo de este itinerario que hemos empezado a recorrer juntos.
Ermua y Bilbao-
Suscribirse
Suscrito
¿Ya tienes una cuenta de WordPress.com? Inicia sesión.
Diario de El Hadji 
Pozten naiz horrelako ekimena sortu izana. Gipuzkoan Gizakien Lurran harrera eta laguntza familia izan garen askok gure kezkak eta bizipenak kontatzeko bilerak egitea edo eremu bat izatea beharrezkoa ikusten genuela maiz aipatu dugu. Zuek burutu duzue.
Zorionak.
Isa.
Eskerrik asko iruzkinagatik, Isa. Ea beste batzuk animatzen diren eta guztien artean blog-sare txiki bat egiten dugun zuk esandakoa (kezkak eta bizipenak konpartitzeko) bete ahal izateko. Ondo segi…
Eskerrik asko zuen bizipenak konpartitzeagaitik. El Hadji deitzen den mutiko bat etxean hartzeko gara apirilaren 09tik aurrera beste sendi batekin batera, eta idazten duzuena irakurtzerakoan itzelezko zirrara sortzen zait. Guretzat zuen esperientzia lagungarria izango dela uste dut. Mila esker.
Kaixo Luis: Ea bi El Hadji elkar ezagutzen diren. Nongoak zarete familiak? Nongoa El Hadji hau? Eta seguru guretzat interesgarria izango dela zuen esperientzia konpartitzea ere. Ondo segi…
Kaixo, Haize? Muxikan bizi gara eta beste sendia Gernika-Lumon bizi da. Gure El Hadji ere Dakar-ekoa da eta sei urte ditu. Apur bat urduri gaude wolof baino ez dakielako eta ez dakigulako nola ulertuko dugun elkar, baina konponduko gara…
Kaixo Luis: Trankil izan. Hizkuntza ez da inoiz arazoa. Adin horretan are gutxiago. Keinuz eta maitasunez dena konpontzen da. Ondo egingo duzue. Gernikako zuen laguntza familia gure lehengo bileran ezagutu genuen. Elkar ezagutzea espero dugu. Ondo segi…
Me parece una idea genial esto del blog, es una manera de conocer mucho mejor a los niños, poder saber cómo es su día a día nos ayuda mucho a los que estamos en este entorno… Zorionak por la idea…mxsss. Marijose.
Eskerrik asko Mari Jose. Y ya sabes, cualquier sugerencia, crítica, comentario, propuesta… será bienvenida. Ondo segi. Txema.
Mila esker lan zoragarri honengatik! Nik momentuz ez dut bizi izan esperientzia hau (ahal dudanean turnoren bat besterik ez dut egiten…), baina hala ere asko gustatu zait zuen komentario eta sarrerak irakurtzea. Ondo idatziak eta gustu handiz eginda daudela argi somatzen da! zorionak eta animo!
Itsaso.
Mila esker Itsaso. Eta badakizu edozein iruzkina, zalantza, kritika edo proposamena ondo etorriko litzaiguke bloga hobetzeko. Ondo segi. Txema.
Lehenengo hitzetik azkenengora gizatasuna baino ez da ikusten zuen eguneroko kontaketan. Hunkitu nau. Segi horrela eta ea bizitzaren bide honetan elkartzen garen. Joxean
Mila esker, Joxean. Nahi duzun arte eta zure komentarioak, irizpideak eta kritikak ongi etorriak izango dira. Ondo segi. Txema